Το Πικραμένο Παιδί, κάτω από του
φεγγάρι περνάει, τραγουδάει και το
φεγγάρι σε κομμάτια σπάει,
από το στίχου του τον πόνο,
αγάπησα λεει στο τραγούδ ιτου
αγάπησα και δεν το μετανιώνω,
θα υποφέρω κι αυτό τον πόνο,
Τα κομμάτια από το φεγγάρι,
πέφτουν πάνω στα μαλλιά
του Πικραμένου Παιδιού,
και του φωτίζουν το κορμί,
κι αυτό, τραγουδάει και λέει
του φεγγαριού το φως,
είναι η γλύκα του έρωτα του πικρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου